Ik neem afscheid van het mooie en gezellige huis en van de gards, Sytoti en Lucas. Ik ga ze toch wel een beetje missen.. Nog een keer rondgelopen en afscheid genomen van raheema. Annelies ( Nederlandse ) vd Ilboru Lodge haalt me op. Wat een luxe. De chauffeur schijnt me al te kennen, heeft me gisteren gespot bij de TGT Bar.

Wat een mooie plek, die lodge. Na een beetje een gekke middag in mijn hoofd (denkend nog aan " mijn huis" en nu de luxe van hotel faciliteiten en zo direct het weerzien met Ard-Jan) ga ik om 18.00 voor het laatst alleen aan tafel. Ik wordt zo door de taxichauffeur ( Sylvester ) opgehaald en samen rijden we naar Kilimanjaro international Airport. Onderweg wijst Sylvester me al op de aankomende vlucht. Het zijn er maar 2: een kleine die om 20.30 landt en een van de KLM 10 min later.

Van de laatste zie ik nu de stip in de lucht. Dat is vreemd zeg..maar ik wordt wel steeds nieuwsgieriger.

Het is voor Ard-Jan niet moeilijk mij te vinden tussen al die Tanzanianen. Gelukkig hoef ik niet lang te wachten en kunnen we om 21.15 lekker bijkletsen in de taxi.

Wat is dit weer gezellig!!!! Met een lekkere fles champagne vieren we onze hereniging en kletsen we tot 0.30 buiten verder.

Er ligt een deken op het bed. Dichter bij mount Meru lijkt het ook kouder. Het scheelt zeker een graad of 4 met Njiro op dit moment. Dus slapen is ook beter. Wel meer muggen ineens.

Dinsdag gaan we samen naar het huis waar ik gewoond heb. Voorzien van 4 tassen met spullen voor Walk in Love nemen we vervolgens de Dala Dala want dat moet hij echt meemaken. Op het project zijn de meeste kindertjes aanwezig maar vinden het nu toch een beetje raar. De ballen Mariska, heb ik direct naar ze toe gebracht en vinden ze geweldig! Groot en klein vermaakt zich er prima mee.

Heerlijk ook leuk voor de allerkleinsten. Janneke, je speeltjes worden direct gebruikt.

De rest van de spullen die Ard-Jan heeft meegebracht worden in de kerstpakketten gedaan, spelletjes, memory, kleurboekjes, stickersboeken, ballonnen, pennen. Maartje, de kleding van jouw kinderen gaat naar een tweeling Bryton en Bryson.

Helga, al je kralen zijn goed terechtgekomen: een van de nanny's (een oma )verdient een zakcentje bij met sieraden maken . Ze doet dit voor haar dochter die het niet al te goed heeft . Ik heb haar de kleine kraaltjes gegeven en sprong letterlijk een gat in de lucht. De grotere heb ik aan de kinderen gegeven. Die etuis, dat zal wel feest worden.

Daarna heeft Ard-Jan met Josephine kennisgemaakt en alle anderen die je op straat tegenkomt. Verder even bij fifi's gezeten en toen naar lodge. Heerlijk chapatti gegeten.

Woensdag lekker naar town, snoepjes gekocht, laatste souvenirs, geluncht bij nakomat: smoothie avocado, mango, banaan nog tourguides gesproken en teruggelopen naar town. Heerlijk gegeten bij ambrosio en door Lurch naar lodge gebracht. Ja, de dagen vliegen nu voorbij.

Donderdag, relaxt de dag doorgebracht met wat lezen. Josephine dag gezegd en toen nog even gezellig thuis gegeten. Op tijd naar bed want morgen is het 5.00 opstaan, 5.30 ontbijt en daarna een lange tocht: Op naar Lake Natron.

Het ligt in het noordelijke stuk van Tanzania tegen de Keniaanse grens aan. Prachtige rit van 6 uur. 2 1/2 uur over de geasfalteerde weg en de rest is hobbelen met een jeep alla Parijs- Dakar. We hebben er heel wat voor e. dan zit je ook in Heaven. Het landschap verandert tijdens de rit iedere 5 min, van groen naar gortdroog naar maanlandschap en met wolkenpartijen die zo mooi zijn omdat je zo ver kunt kijken..... We raken niet uitgekeken. De massai dorpen worden meer en zijn groter. Eindeloos gezwaai van kindjes onderweg en als we moeten stoppen voor een slgboompje staan er hordes massaimensen aan het raampje met een armbandje wat ze willen verkopen. Ik laat gauw zien dat ik er al heb maar dat deert ze niet. De prijzen gaan steeds verder omlaag maar ik koop niets.

Het is onbeschrijflijk om na 6 uur en 10 graden warmer ( inmiddels 40 gr) bij het meer aan te komen. Over de tenten zijn suncovers aangebracht om de zon te weren want dat is echt nodig. Van een afstand doet dit lijken op een kamp van militairen. Niets is minder waar. Prachtig volledig ingerichte tent met een groot bed, een douche, en composttoilet en water want dat is het enige wat hier echt belangrijk is. We blijken vandaag de enige gasten te zijn en hebben een tent die pal ligt op waar de zon opkomt. Geweldige plek! Na de lunch gaan we naar onze privat pool ( een plas water ) met heerlijke bank erbij en overkapt met een doek om je te beschermen voor de zon. Hier kunnen we even lekker afkoelen. Het is gewoon helemaal stil op geluid van de dieren na.

Tevens krijgen we een doek ( ....... Die als je hem goed natmaakt tegen uitdroging beschermd. Het helpt echt heel goed, ondanks dat is drinken van water het enige wat je moet doen. Inmiddels komt onze gids ons ophalen voor een Walk naar de flamingo's en de foodprints. Fantastisch die flamingo's!!!! Helaas zijn het er niet zoveel maar we genieten er toch van. Ook de zebra's laten zich nog even zien en de gnoe's.

Na een heerlijke maaltijd voor ons bereid zitten we te genieten van het moois en de zwoele wind die erg welkom is want het blijft heet.

De warmte maakt je loom en we liggen er dan ook vroeg in. Alleen een muskietennet tussen ons en de dieren. Om 5.30 wordt ik wakker van de langzaam opkomende zon achter de bergen. Gewoon vanuit het bed kunnen we hiervan genieten. Een wake -up-call met een vers gezet bakkie koffie om 6.30. Jeetje, je wil echt niets meer hoor. Die rust hier is geweldig.

Als eenmaal de zon er is wordt het al gauw warm. Ook nu weer is de kok alleen voor ons bezig om een lekker ontbijt te maken. Onze gids haalt ons om 08.00 op: korte broek, lage schoenen die ook nat mogen worden en zwemkleding is naast water het noodzakelijke.

Wat een supermooie tocht. We crossen de rivier een paar keer maar als het te diep wordt wil de gids niet meer want hij kan niet zwemmen. Klauteren als de beste maar zwemmen kunnen ze niet. Ard-Jan gaat zwemmend naar de overkant en helpt onze gids want anders zouden we niet bij de waterval kunnen komen. Slippery Rocks vond ik best spannend maar we hebben het gedaan en wat een beloning. Een prachtige waterval waar je echt helemaal onder kon staan. Niet gedacht dat het zo mooi zou zijn. Ook de gids is blij dat hij ondanks het diepe water ons daar heeft kunnen brengen.

Een maal weer terug bij de tent nog een superlunch gehad en daarmee moesten we het de komende 6 uur doen in de auto hobbelend en wel terug naar Arusha.Dit is zo'n mooie trip die kan ik echt iedereen aanraden.

Ook zondag niet stilgezeten want om 10.30 al een kerkdienst gevolgd, we hoopten op veel gezang maar het viel ietwat tegen, maar was wel een mooi gebeuren. Daarna een galerij bezocht waar we wellicht eindelijk eens een schilderij vinden wat we mooi vinden. Dat wil ons niet echt lukken. Hoe mooi ook: het zit er ook dit keer niet bij, wel een mooie ring gescoord van Tanzanite ( en ook maxima heeft hier blijkbaar ooit wat gekocht want de foto hangt aan de muur. In town een lekkere lunch genoten en terug naar de lodge. Gewoon op tijd naar bed.

Vandaag maandag naar het project ja, want er moest nog wat gebeuren. Schilderen en Ard-Jan kwam helpen. Keurig begonnen maar plannen veranderen hier met de minuut. Zo ook het schilderen. Aanvankelijk 4 kleuren , nu nog maar een en die zou nog worden gehaald. Ja, wat doen we dan met de resterende groene verf van de voetjes. De poort is het uiteindelijk geworden en als we 10 min bezig zijn gaat het regenen. Helaas, dit moeten we morgen nog maar eens proberen.

Ook het inpakken van de spullen is nog niet zover. In overleg doen we dat dus morgen maar. Hakuna matata. Ook de winkel kan pas morgen open nadat de lekkage is verholpen. Gelukkig geen kleding nat geworden want voor de zekerheid was alles in boxen bewaard.

Morgen dan echt de laatste dag, ik vond het vandaag al een beetje anders. Ik heb ze vandaag getrakteerd op pepernoten. ze vonden het super lekker allemaal...

Vandaag een cadeautje van Dolly gekregen. Wat super lief een boekje met gedichten uit Tanzania, echt heel leuk.

Lieve allemaal, er volgt nog een klein "blogje " van het geven van de pakketten aan de families wat morgen gebeurd. Dan woensdag de koffers pakken en kom ik lekker weer naar huis.

Ik zal ze hier allemaal echt gaan missen want geloof me: ik heb het hier prima gehad, aardige mensen, bescheiden en wanneer je al een paar woorden swahili spreekt zijn ze al gauw blij.

Tot de laatste dan maar......

Groeten van Ard-Jan en Jeannette